Σάββατο, κι ακόμα ο καπνός Διοξίνης ερχεται στο χωριό

Τέσσερες μέρες τώρα και τέσσερες νύχτες (κυρίως νύχτες) ειναι εντονη η μυρωδιά της καιόμενης χωματερ'ης με επιπτώσεις στην υγεία ολων μας.Ενα δηλητήριο γεμίζει τα πνευμόνια μας και απ οτι φαίνεται κανείς δεν νοιάζεται.
Αντιγράφω απο αλλο ιστολόγιο σχετικά με τις διοξίνες
Καθώς θα γνωρίζετε η ύπαρξη των χωματερών εκτός του ότι είναι παράνομη, δημιουργεί ένα αόρατο επιβλαβές αποτέλεσμα στην υγεία μας με την έκκληση διοξινών στο περιβάλλον μας.
Οι διοξίνες είναι μια ομάδα,διακοσίων περίπου, χημικών ενώσεων χλωρίου ιδιαίτερα τοξικών,στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και οι συγγενείς ουσίες
τα PCBs.Κύρια πηγή παραγωγής διοξινών αποτελεί η καύση των σκουπιδιών στις ανεξέλεγκτες χωματερές-σκουπιδότοπους και ειδικά πλαστικών (PVC),καθώς και η καύση των παλαιών ελαστικών αυτοκινήτων.
Οι επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι προκαλούν..δερματικές παθήσεις,ηπατικές βλάβες,εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος επηρεασμό της γονιμότητας, του νευρικού συστήματος, διαταραχές κατά την ανάπτυξη συμπεριφοράς απογόνων και αύξηση των ποσοστών καρκίνου σε ανήλικες που έχουν εκτεθεί σε μεγάλες ποσότητες διοξινών για πολλά χρόνια.
Βιοχημικές έρευνες έχουν δείξει πως οι διοξίνες μπορούν να διαπεράσουν τη μεμβράνη των κυττάρων και να αλλάξουν τη δράση των γονιδίων που ρυθμίζουν τη διαδικασία της ανάπτυξης.
Σε πειραματόζωα η έκθεση σε διοξίνες,της τάξης των λίγων τρισεκατομμυριοστών του γραμμαρίου έχει προκαλέσει ευρύ φάσμα τοξικολογικών επιπτώσεων.
Χαρακτηριστικό των διοξινών είναι ότι πρόκειται για ρύπους που βιοσυσσωρεύεται ,δηλαδή δε φεύγει από τον οργανισμό αλλά κάθε νέα ποσότητα που προσλαμβάνουμε προστίθεται δηλητηριάζοντας τον περισσότερο.
Η δράση τους ως εκ τούτου είναι αθροιστική και οι βλάβες που προκαλούνται εμφανίζονται μετά από χρόνια.
Η προσβολή της ανθρώπινης υγείας γίνεται μέσο της τροφικής αλυσίδας, δηλαδή μέσο του φαγητού, του νερού και της αναπνοής (κυρίως με την κατάποση της σκόνης).
Ειδικά με την κατανάλωση ζωικών παραγωγών, μια και οι διοξίνες ανήκουν στην κατηγορία των λιποφιλικών ουσιών συνεπώς παγιδεύονται στο λίπος των ζώων.
Η διαδικασία είναι αλυσιδωτή..τα σκουπίδια καίγονται, απελευθερώνουν διοξίνες στην ατμόσφαιρα όπου μέσο των αιρούμενων σωματιδίων καταλήγουν στο έδαφος και στην επιφάνεια των φυτών. Τα ζώα βόσκοντας παίρνουν τις διοξίνες στον οργανισμό τους και τις συσσωρεύουν στο κρέας, το γάλα, στη συνέχεια το τυρί, τα αυγά, το μέλι.
Ο άνθρωπος καταναλώνοντας τα ζωικά παράγωγα ή τα φυτικά προϊόντα όπως ελιές ,λάδι, που λόγω της ελαιώδους υφής τους απορροφούν τις διοξίνες και με αυτόν τον τρόπο εκτίθεται στις βλαβερές για την υγεία του συνέπειες.
Έτσι όταν υπάρχουν παραγωγικές δραστηριότητες κοντά σε σκουπιδότοπους φλεγόμενους (και στην περίπτωση μας υπάρχουν),τα παραγόμενα προϊόντα είναι γεμάτα διοξίνες γεγονός ότι οι διοξίνες δεν είναι ορατές, δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε ότι δίπλα μας έχουμε μια τοξική βόμβα που είναι ανάγκη να εξουδετερώσουμε σβήνοντας αρχικά τη φωτιά.
Επίσης έχει αποδειχθεί ότι στις περιπτώσεις καύσης οι τιμές των τοξικών χημικών ενώσεων που εκλύονται από τους σκουπιδότοπους πολλαπλασιάζονται και τα προϊόντα που παράγονται σε ακτίνα ακόμα και έξι χιλιομέτρων από περιοχές καιγόμενες ,γίνονται φορείς των επικίνδυνων αυτών ουσιών.

Ακόμα βγαίνει καπνός

Αργά τη νύχτα, νέφος διοξίνης πάνω απο το χωριό

Πυκνός καπνός και εντονη μυρωδιά απο τα καιόμενα σκουπίδια εχουν καλύψει το χωριό

Φωτιά στην χωματερή του Νυδριού

Απο τις μία το μεσημέρι μέχρι τις οκτώ το βράδυ τοξικό νέφος διοξίνης.Ευτυχώς ο αέρας φυσάει απο την θάλασσα πρός το βουνό Ελάτη. Δύο Καναντέρ εκαναν ρίψεις μέχρι τις εξη

Κρίταμα

Τα κρίταμα ειναι ποώδες φυτό που φυτρώνει στην ακροθαλασσιά σε βράχια αλλα και την αμμο.
Το βρίσκετε στον Αι Γιάννη αλλά και στο Δεσίμι.Κόβετε τις κορφές αφήνοντας στελέχη για την αναγέννηση του.
Μήν το ΞΕΡΙΖΩΝΕΤΕ.
Δεν μεταφυτεύεται θα το εξολοθρεύσεται για πάντα
Εχει γεύση λεμονιού και αρμύρας το ξεπλένεται βιαστικά και το βυθίζετε για ενα λεπτό σε νερό που βραζει.Οχι αλάτι.Μόνο λάδι και λεμόνι.Υπέροχη σαλάτα που παει με ψάρι και σκορδαλιά

Ωρα δουλειάς

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΑ ΟΡΕΚΤΙΚΑ ΜΑΣ

Ολα φτιαγμένα απο εμας τίποτα κατεψυγμένο

ΤΟΜΑΤΟΚΕΦΤΕΔΕΣ

ΠΙΤΑΚΙΑ ΚΑΙΣΣΑΡΙΑΣ

ΚΟΛΟΚΥΘΟΚΕΦΤΕΔΕΣ

ΦΕΤΑ ΨΗΤΗ

ΜΥΔΙΑ ΑΧΝΙΣΤΑ

ΤΑΡΑΜΟΣΑΛΑΤΑ

ΚΑΠΝΙΣΤΗ ΜΕΛΙΤΖΑΝΟΣΑΛΑΤΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΣΑΓΑΝΑΚΙ ΤΥΡΙ

ΠΑΤΑΤΑ ΨΗΤΉ ΜΕ ΜΠΕΙΚΟΝ ΚΑΙ ΣΑΛΤΣΑ ΤΥΡΙΩΝ

ΓΑΡΙΔΕΣ ΣΑΓΑΝΑΚΙ ΣΒΥΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΟΥΖΟ

Message from U.K.

Hello Lee and Makis,
We only found your restaurant in the 2nd week of our holiday in May thisYear, but we wish we had found it sooner.
We started to work our waythrough your Menu, and thoroughly enjoyed everything we chose. Weparticularlyenjoyed sharing an Ivari salad for starters.
Would you mind sharing theingredients for the dressing with me?
We left the details of your restaurant in the Villa, so hopefully morecustomers will be heading your way, and we will be back next Yearourselves.
Good luck for the rest of the Season.
Regards,Christine Graham

Stifado-Kefalonian Meat pie

“Estufado”
For thousands of years Greece has been a crossroads for both people and cultures. The civilization, customs and food of this region developed by combining new ideas with existing ones – in culture, language and philosophy.
And so a thread links ancient Greek cooking (which used wine vinegar and lots of fruit to create sweet and sour combinations), through the Romans, the Franks, the Venetians and the British to today’s modern Greek cooking.
This creative process worked to create the Greek “stifado”. The name comes from the word “suffocate” or “suffusion” which came to us from the Venetians. This dish is “suffocated” by being cooked in a pot with the lid tightly shut. The shallots, which are characteristic of this dish, are slowly caramelized over a low heat without losing their shape or firmness. The beef cooks to a delicious tenderness without losing any of its flavour. “Stifado” must be eaten soon after cooking because the flavours are lost if the food is kept for any length of time. This whole cooking process means that our “stifado” is one of our most successful and popular dishes. Try it and see.
Kefalonian Meat Pie
Kefalonian Meat Pie is a dish which probably came into being under the influence of the many English meat pies, during the time that the British governed Kefalonia. It has changed since then and become part of the traditional local cuisine.
Originally, it was made only with goat meat but today it is made with pork, beef and lamb, as well as rice. It also contains herbs, a kind of Greek hard cheese called kefalotiri and boiled egg. The pastry is home-made too, and made with robola wine. Our authentic Kefalonian Meat Pie is made by our chef, Gerasimos Katsaitis, whose family come from Lixouri, in Kefalonia, who uses his grandmother’s recipe to create this delicious dish.

Καλή μουσική/καθαρά ποτά

Tα κρασιά μας Λευκαδίτικη Γη και Σύφλογο

ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΗ ΓΗ
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ:
Η ιστορία ξεκίνησε από τον Δημήτρη Ρομποτή ο οποίος αφού σπούδασε οινολογία και εργάστηκε σαν υπεύθυνος παραγωγής σε γνωστά οινοποιία της χώρας γύρισε στον τόπο του και ασχολήθηκε με την παραγωγή ποιοτικών κρασιών από τις γηγενείς ποικιλίες.Το στήσιμο του οινοποιείου και η πρώτη οινοποίηση έγινε το 2000 στο χωριό Σύβρος της Νότιας Λευκάδας.
Είναι εξοπλισμένο με σύγχρονα μηχανήματα γλευκοποίησης και οινοποίησης που σε συνδυασμό, με την επιστημονική επίβλεψη μπορούν και δίνουν ποιοτικά κρασιά. Η γραμμή εμφιάλωσης είναι από αυτόματα και ημιαυτόνομα μηχανήματα, η παλαίωση των κρασιών γίνεται σε γαλλικά δρύινα βαρέλια στην υπόγεια κάβα.Στο οινοποιείο οινοποιούνται οι τοπικές ποικιλίες Βαρδέα και Βερτζαμί που προέρχονται από ιδιόκτητους αμπελώνες αλλά και από συνεργαζόμενους παραγωγούς. Η λευκή ποικιλία Βαρδέα καλλιεργείται στη Νότια Λευκάδα.
Το κρασί αυτό δίνει το « Λευκαδίτικη Γη - Λευκό», με πλούσιο σώμα, με αρώματα βανίλιας, μελιού και ώριμων φρούτων.Από την ποικιλία Βέρτζαμι παράγεται ο τοπικός οίνος « Λευκαδίτικη Γη - Ερυθρό ».Το κρασί παλαιώνεται για 10 - 12 μήνες σε νεαρά δρύινα βαρέλια και 2 -3 μήνες στη φιάλη.Τα δύο τελευταία χρόνια παράγονται ακόμα ένα ροζέ και ένα ερυθρό γλυκό κρασί.Τα προϊόντα διατίθενται στην τοπική αγορά, σε επιλεγμένα σημεία ανά την Ελλάδα καθώς επίσης και στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Ολλανδία.Τα προϊόντα έχουν λάβει το Αργυρό μετάλλιο στον 5ο Διαγωνισμό οίνου Θεσσαλονίκης καθώς επίσης και μετάλλιο σπάνιας ελληνικής ποικιλίας στον 5ο Διαγωνισμό οίνου Θεσσαλονίκης.
Επισκευθειτε το μουσείο που εχει φτιάξει με παραδοσιακά οικήματα και εργαλεία αγροτικής παραγωγής.Μπορείτε να δοκιμάσετε τα κρασιά του.Αξίζει τον κόπο ειναι ενα κόσμημα για το νησί φτιαγμένο με μεράκι

ΣΥΦΛΟΓΟ

Το εργαστήρι παραγωγής και εμφιαλωσης Τοπικού οινου Λευκάδας ιδρύθηκε το0 1995 απο τον Διονύση και τη Μαρία Παπανικολοπούλου με εδρα τα Πλατύστομα Λευκάδας.Οι ιδιοκτήτες επέλεξαν να απεικονίσουν στην ετικέτα την επιστροφή του Οδυσσέα στο πατρικό του και να δώσουν στην επιχείρηση το ονομα Συφλογο δηλαδή εκεί που σμίγουν ολες οι φλόγες.Το κρασί φυλάσσεται σε δρύινα βαρέλια για ωρίμανση και παλαίωση.
Παραγονται τέσσερες τύποι κρασιού Λευκός,Ερυθρός ξηρός, Ερυθρός, και Ροζέ.
Για τη παραγωγή των κρασιών δεν χρησιμοποιούνται χημικά πρόσθετα ,χρωστικές ουσίες,συντηρητικά και δεν γίνεται αποσιδήρωση με αποτέλεσμα ενα εντελώς αγνό παραδοσιακό κρασί απο σωστά δρύινα βαρέλια

Λίγα λόγια για τον Σέφ μας

Ο Σέφ του Ιβάρι
Ο Γεράσιμος Κατσαϊτης μεγάλωσε στην κουζίνα του οικογενειακού εστιατορίου.
Μετά από δέκα χρόνια στα ξενοδοχεία τον διάλεξε η πραγματική του αγάπη η μαγειρική. Εχοντας πάρει τα πτυχία του μάγειρα από την σχολή τουριστικών επαγγελμάτων και του κρεοπώλη από την κρατική σχολή κρέατος,συνεχίζει την εκπαίδευση του,με σεμινάρια βιβλία και φυσικά το διαδίκτυο.Ετσι κι αλλιώς δεν σταματά στην θεωρία.
Πρώτα απ όλα είναι τεχνίτης της κουζίνας.Εραστής των αρωμάτων και των ηχων που γεννιώνται την στιγμή του σέρβις.Εκείνης της μοναδικής κάθε φορά στιγμής που η εμπνευση και η θεωρητική γνώση γίνονται φαγητό.Γι αυτό και τα τελευταία εικοσι χρόνια δουλεύει σε εστιατόρια και ξενοδοχεία στην Αθήνα και τα νησιά δίπλα σε μαγείρους αλλοτε διάσημους και αλλοτε όχι γνωστούς που χάρη σε αυτούς προχώρησε την τέχνη του

Ιστορία του κλέφτικου

Πριν απο πεντακόσια περίπου χρόνια πολλοί φτωχοί αγρότες κρύβονταν στα βουνά κυνηγημένοι απο τις αρχές επειδή δεν δέχονταν την κατοχή των ξένων και την αυθαιρεσία των πλούσιων γαιοκτημόνων.
Δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους φόρους και τα χρέη τους κι ετσι για να επιβιώσουν έκλεβαν κανένα κατσικι η ζούσαν απο την φιλοξενία των συμπατριωτών τους που τους προσέφεραν τροφή.
Για να ψήσουν λοιπόν την τροφή τους χωρίς να γίνουν αντιληπτοί απο τους διώκτες τους επρεπε να κρύψουν τον καπνό και την μυρωδιά του ψημένου κρέατος.
Ακόμη η συνεχής μετακίνηση, δεν τους επετρεπε να μείνουν για ωρες στο ιδιο μέρος και να επιβλέψουν το ψήσιμο.
Ετσι εσκαβαν ενα λάκο στο χώμα εβαζαν φωτιά και μετά σκέπαζαν με χώμα και κλαδιά την θράκα.Εβαζαν το αρνί η το κατσίκι επάνω και μετά πάλι κλαδιά και χώμα.
Σ’αυτή την γήινη στάμνα σιγοψηνόταν το κρέας με χοντροκομμένα κομμάτια κεφαλοτύρι για πολλές ώρες πέρνωντας την μυρωδιά των φύλλων κουμαριάς, δάφνης και χαρουπιάς καθως και τα αρώματα της ρίγανης και του θυμαριού, της λεμονιάς και του άγριου σκόρδου.
Μετά από ώρες επέστρεφαν, ξεσκέπαζαν τον λάκο και απολάμβαναν το φαγητό των κλεφτών, το «κλέφτικο».
Σήμερα πεντακόσια χρόνια μετά σας προσφέρουμε το κλέφτικο με όλα τα αρώματά του κλεισμένα σε σκληρό σκούρο χαρτί. Προσθέτουμε σπόρους σιναπιού (μουστάρδας) πατάτα καρότο πιπεριά και κρεμμυδάκι για να δώσουμε μια νότα πολυτέλειας στο πιάτο σας και Voila , κύριες και κύριοι το κλέφτικο.
Zουμερό, μυρωδάτο και γευστικό.
Απολαύστε το.
The story of “kleftiko” or the thieves’ dinner

Roughly five hundred years ago, a large number of poor farmers were forced to take refuge in the mountains, fleeing from the authorities because they refused to bow to a foreign occupation or to the whims of wealthy landowners. They couldn’t pay their taxes or their debts and in order to survive, they would steal a goat or else rely on the hospitality of their fellow countrymen, who gave them food. These hunted men, whose numbers were huge at times, were known as “kleftes” or thieves, by the authorities.

In order to cook their food without being detected by the patrols, they had to hide the smoke from their cooking fire and the aroma of roasting meat. Nor did their fugitive existence allow them to remain in the same place for the six or seven hours necessary to oversee the cooking of their meal. So they used to dig a hollow in the ground, light a fire in the bottom of it and then cover the embers with branches and soil. Then they placed the lamb or goat’s meat on top and covered it with more branches and soil. They slowly roasted the meat in this earth-oven for several hours with chunks of hard, spicy cheese and the roasted meat gradually took on the aroma of its covering of bay leaves and carob leaves, as well as the flavours of oregano and thyme, lemon and wild garlic. Hours later they returned, uncovered the roast meat and enjoyed their “thieves’ dinner” or “kleftiko”.

In our restaurant, five hundred years later, we serve kleftiko wrapped in dark brown grease-proof paper. We have added mustard seeds, carrots, green peppers, potatoes and onions for a touch of luxury and voila … ladies and gentlemen, your kleftiko – succulent, aromatic and delicious. Enjoy it!

Πίσω στο Ελαιόλαδο

Προμηθευόμαστε κάθε χρόνο ,αγνό παρθένο ελαιόλαδο από παραγωγό στο Κρανίδι Αργολίδας και το συντηρούμε σε ειδικό ανοξείδωτο δοχείο.

Τό Κρανίδι ειναι φημισμένο για το λάδι του μιάς και οι λόφοι του καθώς και το ανυδρο κλίμα του εξασφαλίζουν ελαιόλαδο με πλούσια αρώματα της ποικιλίας μανάκι

ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ: BAΣH ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΧΡΗΣΗ

Τι ειναι ομως αυτό το μαγικό υγρό με τις θαυματουργές και λίγο ακαταλαβίστικες ιδιότητες; Εχει ομορφη γευση, χρώμα, πλούσια αρώματα.Ειναι δεμενο στο μυαλό μας με την Θεά Αθηνά που φύτεψε την πρώτη ρίζα στον βράχο της Ακρόπολης, σηματοδοτώντας τον πολιτισμό των ανθρώπων που δαμάζουν την φύση και παιρνουν τους χυμούς της.Τον πολιτισμό της ειρήνης, απέναντι στα πολεμικά δωρα του Ποσειδώνα. Την ελια του Πλάτωνα στην Ιερα οδό. Τον κλάδο ελαίας στους νικητες των Ολυμπιακών αγώνων, το υγρο χρυσάφι του Ομήρου. Το λάδι βαφτισης των Χριστιανών. Ειναι δεμένο και με το λαδάκι που εβαζε η μανα μας στο αυτί οταν πονούσαμε,τις πλούσιες μυρωδιές απ τον Οκτώβρη ως τον Δεκέμβρη στα χωριά της Κρήτης, της Αργολίδας, της Μεσσηνίας, της Λεσβου, ολης της Ελλάδας. Ειμαστε η τριτη σε παραγωγή χωρα της Ευρώπης με 330,000 τονους Ελαιολάδου μετα την Ισπανία και την Ιταλία. Οι Ελληνες ελαιοκαλλιεργητές φτανουν τις 651,000 και γύρω απ αυτούς ζει κυριολεκτικά ολη η επαρχία.

ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ

Εχουμε διάφορες ποικιλίες ελιάς. Κρητης, Μανάκι Πελοποννήσου, Δαφνόφυλλη Κέρκυρας και αλλες. Ανάλογα με την τοποθεσία που φυτρώνουν οι ελιές στίς πλεύρες, ξερικές, καμπίσιες (η και ποτιστικές) μεσα στις ρεματιές, αλλά και ανάλογα με τίς βροχές καθε χρονιάς, αυξανεται η οχι το βάρος του καρπού, η υγρασία του και η αναλογία του νερού. Η αναλογία αυτή μπορεί να ξεκινάει από τριά κιλά ελιές να δίνουν ενα κιλό λάδι σε σπάνιες καλες περιπτωσεις, μέχρι και επτά κιλά ελιές νά δίνουν ενα κιλό λάδι στίς χειρότερες. Αλλος παράγοντας που υπολογίζεται ειναι τα αρώματα η πυκνότητα και το χρώμα του. Ακόμα ο βαθμός οξύτητας που εχει σχέση με το αν υπήρχαν κλαδάκια, φύλλα, και αλλα σώματα κατα την εκθλιψη. Ακομα την προσβολή του καρπού απο τον δακο, ενα μικρό σκουλίκι που τρωει τόν καρπό και αποβάλλει τοξίνες .Τέλος σημαντικό μερος στην ποιότητα εχει ο τρόπος εκθλιψης. Στα παλια χρόνια παιρναν λίγο λάδι με το τρίψιμο του καρπού αναμεσα σε πέτρες και την θερμανση του σε χαμηλες θερμοκρασίες για να διαχωρίσουν το νερό. Σήμερα τα φυγοκεντρικά υψηλών θερμοκρασιών ελαιοτριβεία ειναι πιο αποτελεσματικά αλλα δίνουν λαδια που πολλοι ισχυρίζονται οτι χανουν σε ποιότητα. Ακόμα στα παλιά λιοτρίβια ο παραγωγός ηταν απο πανω οταν εβγαινε το λάδι του, ενω σημερα μπορεί να ανακατευτούν λάδια πρώτης και δευτερης κατηγορίας. Η λάσπη (μούργα -κατσιγαρος) που απομένει ειναι πολύ τοξική και δυσωσμη αλλα με την καταλληλη επεξεργασία μπορεί να γίνει λίπασμα. Τα υγρα απόβλητα των ελαιοτριβείων πρεπει να εξουδετερώνονται σε δεξαμενη με υδράσβεστο και οχι να αποβαλλονται στο αποχετευτικό σύστημα, σε χειμάρους, τάφρους και αποστραγγιστικά αυλάκια.(Μελετη για το ελαιολαδο Οικολογικής Κινησης Καλαματας 1990) Η συγκομιδή γίνεται με το χτενάκι, μια διαδικασία επίπονη και υψηλής εξειδίκευσης για να μην πληγωθει το δεντρο. Απο κάτω απλώνονται λινάτσες και εργάτριες συνηθως, κανουν το ξεσκοκιασμα (αφαίρεση φύλλων κλαδιών). Ο καρπός μπαίνει σε τσουβάλια 25- 60 κιλών και μετριέται σε κάργα (360 κιλά το κάργο). Τα μεροκάματα ειναι οκτώ με δεκα χιλιάδες αλλά παλιά τα παιρνανε με ποσοστό (μισακά η 40%) εργάτες, που κλαδευανε κιολας τα δέντρα και πουλάγανε τα ξύλα για τζάκια.. Η δουλιά ειναι απο την στιγμή που θα στεγνώσουν τα φύλλα απο την πρωινή υγρασία (για να μην πληγωθει το δέντρο) μεχρι να πέσει ο ηλιος. Το ελαιολαδο που βγαίνει απ το λιοτρίβι μπαινει σε τενεκέδες των 17 κιλών και διοχετευεται στην αγορα. Στο χωρο απηθήκευσης πρέπει να φυλάσεται σε θερμοκρασία 10-15 βαθμούς, μακρυά απ το φως, κατα προτίμηση σε σκουρα γυάλινα δοχεία με μικρό στόμιο. Σε αντίθετη περίπτωση, το ζωντανό ελαιολαδο ταγγίζει. Κατω απ τις παραπανω συνθηκες μπορει να φυλαχθει 12-18 μηνες.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Εχουμε 3 κατηγορίες ελαιολάδων που βγαινουν απο τον καρπό και τρεις απο τον πυρηνα (κουκουτσι). ΚΑΡΠΟΣ 1.Παρθένα ελαιολαδα α)Εξαιρετικά παρθενο ελαιολαδο αριστη ποιότητα –οξύτητα<1%.>3,5% ακατάλληλο για φαγητο Χρησιμοποιηται στην βιομηχανία. 2.Εξευγενισμενο ελαιολαδο.Λαμβανεται απο τον εξευγενισμο παρθένων ελαιολάδων-οξύτητα <0,5%> Νικος και Μαρία Ψιλάκη, Ηλίας Καστανας, εκδόσεις Καρμανωρ1999). (Ερευνα Fedeli /Ερευνα Varela Περιοδικό Κουζίνα τευχος 27 σελ 102)

ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ Η ΑΛΛΑ ΕΛΑΙΑ;

Για επτα διαφορετικους λόγους πρεπει να προτιμαμε την χρηση ελαιολαδου. 1.Για την αποφυγη καρδιαγγειακων παθησεων. 2.Σωστη υγεια και μακροβιότητα, σωστη αναπτυξη του νευρικου συστηματος προστασια δερματος και μαλλιων, προστασία οστων από την απώλεια ασβεστίου (το μοναδικό ελαιο που περιεχει βιταμίνη Ε, εχει υψηλα επίπεδα ελαικου καθως και λινελαικου οξεως που απαντωνται σε αναλογο ποσοστο μονο στο μητρικό γαλα). 3.Σωστη λειτουργεία του παχεως εντερου –αντικαρκινικες ιδιοτητες –επούλωση ελκους (σε ποσοστό μεχρι και 55%). 4.Δίνει τον ιδιο αριθμό θερμίδων με αλλα ελαια. 5.Αντεχει σε υψηλές θερμοκρασίες και διατηρει τα οργανοληπτικά του χαρακτηριστικά αναλλοίωτα καθώς και τα αρώματα του και επομένως ενδείκνυται για τηγανισμα. 6.Ειναι πιο ευκολόπεπτο απο τα φυτικά ελαια. Παλιά υπήρχε η αποψη οτι επειδη τα πολυακόρεστα οξειδώνονται γρήγορα, κουραζουν λιγότερο τον οργανισμό κατα την διαδικασια αφομείωσης τους. Η θεωρία αυτη παρεβλεπε ωστόσω, το γεγονός οτι η γρήγορη οξείδωση ειχε τα αποτελέσματα που προαναφερθηκαν. 7.Συνοδευει αρμονικά με τα πλούσια αρώματα αλλα και τις φυσικές ιδιότητες που προαναφέρθηκαν, ολες τις σαλάτες καθώς και εμπλουτισμένο με αρωματα βοτάνων λεμονιού η ξυδιού, αντικαθιστα με ιχνοστοιχεία και θρεπτικά συστατικά αλλά και διαυγεια ολες τις σάλτσες σε ψητά κρέατα και ψαρια. (Περιοδικό Chefs Club Tευχος 3)

ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

Low Density Lipoprotein – χαμηλης πυκνότητας λιποπροτεινης κακή χοληστερόλη.

Λιπίδια – συνδεδεμενα με απολιποπρωτεινες σχηματιζουν συσσωματα που οναμαζονται λιποπροτεινες.

Τα κορεσμενα λιπαρα οξεα – εχουν απλούς δεσμους ανθρακα στο μοριο τους ενω τα ακόρεστα διπλους δεσμούς ανθρακα.

Πολυακόρεστα – δυσκολια οξείδωσης.

Μονοακόρεστα – ευκολη οξειδωση. Κορεσμένα κρέας ,γαλακτοκομικά προιοντα Πολυακόρεστα σογιελαιο, αραβοσιτελαιο, ηλιελαιο, λαδια απο θαλασσινα. Μονοακόρεστα ελαιολαδο, ελαια απο καρύδια φουντουκια. Τα ζωικα λίπη δεν εχουν αντιοξειδωτικά και οξειδώνονται γρήγορα ενω τα σπορέλαια εχουν οξειδωτικά (τοκοφερολες ) σε μεγάλο ποσοστο ακόρεστων και αυτοοξειδώνονται γρήγορα με την ανοδο της θερμοκρασίας.