Προσεθεσα στην συνταγη παρασκευης του κλεφτικου ενα κλωναρακι Λουιζας απο την γλαστρα μου και εμπλουτισα τα αρωματα λεμονιου του πιατου.Στην παρασκευη του κλεφτικου δεν βαζω αλατι νοστιμιζω με φρεσκοστυμενο χυμο λεμονιου.
Περιγραφή: Είναι θάμνος ύψους 1-1,5 μ. ή ψηλότερος, φύλλα οδοντωτά ή λειόχειλα σε τριμερείς ή τετραμερείς σπονδύλους, λογχοειδή με βραχύ μίσχο, λεία στην άνω επιφάνεια και αδενώδη στην κάτω. Άνθη λευκά, μικρά που σχηματίζουν μασχαλιαίους σπονδύλους ή επάκριους βότρυς. Τα φύλλα συνθλιβόμενα αναδίδουν οσμή λεμονιού. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Χρησιμοποιείται ευρύτατα για νοσήματα του στομάχου, σταματά τη διάρροια και είναι τονωτικό, αντιπυρετικό και διουρητικό. Συνιστάται, μάλιστα, σε περιπτώσεις νεφρολιθιάσεως. Βοηθά στο αδυνάτισμα, στην αποτοξίνωση και στην αποβολή περιττών υγρών και κυτταρίτιδας.
Για το κλεφτικο τωρα
Πριν απο πεντακόσια περίπου χρόνια πολλοί φτωχοί αγρότες κρύβονταν στα βουνά κυνηγημένοι απο τις αρχές επειδή δεν δέχονταν την κατοχή των ξένων και την αυθαιρεσία των πλούσιων γαιοκτημόνων.
Πριν απο πεντακόσια περίπου χρόνια πολλοί φτωχοί αγρότες κρύβονταν στα βουνά κυνηγημένοι απο τις αρχές επειδή δεν δέχονταν την κατοχή των ξένων και την αυθαιρεσία των πλούσιων γαιοκτημόνων.
Δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους φόρους και τα χρέη τους κι ετσι για να επιβιώσουν έκλεβαν κανένα κατσικι η ζούσαν απο την φιλοξενία των συμπατριωτών τους που τους προσέφεραν τροφή.
Για να ψήσουν λοιπόν την τροφή τους χωρίς να γίνουν αντιληπτοί απο τους διώκτες τους επρεπε να κρύψουν τον καπνό και την μυρωδιά του ψημένου κρέατος.Ακόμη η συνεχής μετακίνηση, δεν τους επετρεπε να μείνουν για ωρες στο ιδιο μέρος και να επιβλέψουν το ψήσιμο.
Ετσι εσκαβαν ενα λάκο στο χώμα εβαζαν φωτιά και μετά σκέπαζαν με χώμα και κλαδιά την θράκα.
Εβαζαν το αρνί η το κατσίκι επάνω και μετά πάλι κλαδιά και χώμα.
Σ’αυτή την γήινη στάμνα σιγοψηνόταν το κρέας με χοντροκομμένα κομμάτια κεφαλοτύρι για πολλές ώρες πέρνωντας την μυρωδιά των φύλλων κουμαριάς, δάφνης και χαρουπιάς καθως και τα αρώματα της ρίγανης και του θυμαριού, της λεμονιάς και του άγριου σκόρδου.
Μετά από ώρες επέστρεφαν, ξεσκέπαζαν τον λάκο και απολάμβαναν το φαγητό των κλεφτών, το «κλέφτικο».Σήμερα πεντακόσια χρόνια μετά σας προσφέρουμε το κλέφτικο με όλα τα αρώματά του κλεισμένα σε σκληρό σκούρο χαρτί.
Προσθέτουμε σπόρους σιναπιού (μουστάρδας) πατάτα καρότο πιπεριά και κρεμμυδάκι για να δώσουμε μια νότα πολυτέλειας στο πιάτο σας και
Voila , κύριες και κύριοι το κλέφτικο.
Zουμερό, μυρωδάτο και γευστικό.
Απολαύστε το.
No comments:
Post a Comment